Dampbarrière van polyethyleen

Een dampremmende laag (of dampremmende laag) is elk materiaal dat wordt gebruikt voor vochtwering, meestal een plastic of folieplaat, dat de diffusie van vocht door de muur-, vloer-, plafond- of dakconstructies van gebouwen weerstaat om interstitiële condensatie en verpakking te voorkomen. Technisch gezien zijn veel van deze materialen slechts dampvertragers, omdat ze een verschillende mate van permeabiliteit hebben.

Materialen hebben een vochtdamptransmissiesnelheid (MVTR) die wordt vastgesteld door standaard testmethoden. Een veelgebruikte eenheid is g/m²·dag of g/100in²·dag. De permeabiliteit kan worden gerapporteerd in permanenten, een maatstaf voor de overdrachtssnelheid van waterdamp door een materiaal (1,0 US perm = 1,0 grain/square-foot·hour·inch kwik ≈ 57 SI perm = 57 ng/s·m2·Pa ). Amerikaanse bouwvoorschriften hebben dampvertragers geclassificeerd als een waterdampdoorlaatbaarheid van 1 perm of minder wanneer getest in overeenstemming met de ASTM E96 droogmiddel- of droge cup-methode. Dampremmende materialen worden over het algemeen gecategoriseerd als:

Ondoordringbaar (≤1 US-perm, of ≤57 SI-perm) – zoals kraftpapier met asfaltrug, elastomere coating, dampremmende verf, verf op oliebasis, vinyl wandbekleding, geëxtrudeerd polystyreen, multiplex, OSB;

Semi-permeabel (1-10 US perm, of 57-570 SI perm) - zoals ongecoat geëxpandeerd polystyreen, vezelachtig isocyanuraat, zwaar met asfalt geïmpregneerd bouwpapier, sommige verven op latexbasis);

Permeabel (>10 US-perm, of>570 SI-perm) – zoals ongeverfde gipsplaat en pleister, onbeklede glasvezelisolatie, cellulose-isolatie, ongeverfd stucwerk, cementomhulsels, spunbonded polyolefine of sommige op polymeer gebaseerde buitenluchtbarrièrefilms.